[Vorden]
Wedstrijden die zes tot acht dagen kunnen duren, aan één stuk! Als je het over extreme sporten hebt, is Adventure Race wel het summum. Voor Vordenaar Mike Fafieanie is er niks mooiers dan met je team de uitdaging door soms woeste natuur te volbrengen.
Tekst: Gerard Menting Foto: Luuk Stam
Eerder dit jaar hoorde Fafieanie (37) bij de sporters die op het gemeentehuis van Bronckhorst werden gehuldigd vanwege hun prestaties. Tennis, zwemmen, biljarten, paarden- en motorsport zijn daar de voor de hand liggende sporten om in te excelleren, adventure race is dat een stuk minder. Mike kreeg bloemen omdat hij derde was geworden bij de nationale kampioenschappen. Eigenlijk was zijn team (bij kortere wedstrijden bestaande uit twee, bij langere uit vier personen) veruit de snelste. In die haast was echter een verkeerd knipje in de controlekaart gemaakt, waardoor ze puntenaftrek kregen. Desondanks werden ze alsnog nog derde.
“Lekker buitenspelen”, omschrijft hij zijn sport, waarin diverse buitensporten worden gecombineerd. Vaak is het een combinatie van disciplines zoals mountainbiken, hardlopen over ruw terrein, skeeleren, kajakken (ook wildwater en op zee!) en klimmen.
Kaart en kompas
“Vergelijk het een beetje met een triatlon, maar dan zonder vaste route”, legt hij uit. Met een kaart en een kompas moet een route worden afgelegd. Onderweg zijn controlepunten, waar je ook van discipline veranderd. Van hardlopen naar skeeleren, dan een stuk in de kano, daarna mountainbiken bijvoorbeeld.
Een team bestaat uit vier leden, met minstens één vrouw of minstens één man en moet tijdens de race bij elkaar blijven. “Je mag geen gps gebruiken, wel zorgt een gps-tracker ervoor dat de organisatie kan zien waar het team is. Gisteren is een wedstrijd in Nieuw-Zeeland geëindigd. Het snelste team deed er 4 dagen en 8 uur over, het langzaamste team ruim 7 dagen”, geeft hij aan hoe lang een adventure race kan duren. “Daar zijn ook veel teams uitgevallen.”
Niet alleen de fysieke inspanning over meerdere dagen maakt het een uitdagende sport. “Een van de leuke aspecten is dat je tactische keuzes moet maken. Welke route neem je? Loop je om een meer heen of ga je een stuk terug naar een vorig controlepunt waar je met de packraft, een opblaasbare boot, het water overgaat en een stuk afsnijdt?”
Hazenslaapje
Vooraf is te zien welke etappes afgelegd moeten worden. “Alles wat je nodig hebt aan voeding en materialen neem je dan mee.” Bij hele lange etappes is slaap je onderweg. Een hazenslaapje van twee uur, meer niet. “Een wekker zetten is een must, anders slaap je zo door. Dat gebeurt wel eens”, vertelt hij lachend.
Zeker zo belangrijk als conditie is het psychische aspect. Als team moet je elkaar er doorheen slepen, leggen hij en partner Anne Top (33) uit. Samen doen ze soms aan wedstrijden mee, al is dat voor Anne alleen in eigen land. “Als team bouw je een band op, je kent de sterke en minder sterke punten van teamleden. Als een teamgenoot minder is met lopen, roep je niet dat hij of zij op moet schieten maar neem je even de tas over.”
Alle teamleden krijgen bij langere wedstrijden wel een dip. “Meestal op een verschillend moment, er is dan altijd wel iemand die je kan oppeppen. Met elkaar moet je het doen, je moet samen aankomen.”
Anne: “Je kunt altijd meer dan je denkt. Dat is ook omdat je in zo’n wedstrijd nooit helemaal op het maximum van je kunnen bezig bent. Mijn motto is dat er altijd vanzelf een eind aan komt als je maar gestaag doorgaat. Niet te ver vooruit kijken, gewoon van punt naar punt gaan.”
Jaarlijks doet Mike aan drie wedstrijden in het buitenland mee, die zijn vanaf twee à drie dagen. Niet vaker, hij vergelijkt het met marathonlopers die ook jaarlijks een beperkt aantal wedstrijden lopen. Als hij dan op zondag thuiskomt, wil hij maandag weer op het werk verschijnen. “Lichamelijk ben je dan kapot, maar geestelijk helemaal fris en dat is prima omdat ik toch vooral bureauwerk heb.”
Scouting
Anne en Mike leerden elkaar kennen bij de Studenten Alpen Club, met die achtergrond zijn ze ook adventure race ingerold. “Ik ben in geen enkele sport echt top, maar kan alle disciplines bovengemiddeld goed”, weet Mike van zichzelf. “Maar waar ik dankzij scouting vroeger echt sterk in ben is navigeren. Dat is een groot voordeel. Als andere teams direct na de start de kaart moeten bestuderen, kunnen wij meteen weg. Rennend de kaart lezen is voor mij geen probleem.”
Voor de teams zijn er lijsten met verplichte items die ze mee moeten nemen. Fietsen, kajaks, fiets- en loopschoenen moeten ze vooraf in boxen aanleveren, die worden door de organisatie op de wisselpunten neergezet. “Soms heb je twee of drie keer een loopstuk. Voor de laatste gebruik ik dan een schoenmaat groter, mijn voeten zijn dan flink dikker”, heeft Mike door ervaring geleerd.
Grote wedstrijden in het buitenland zijn er onder meer in Frankrijk, Spanje en Polen. In Nederland zijn zo’n acht wedstrijden per jaar. De meesten vallen onder de Adventure Race Bond Nederland, waardoor er vergelijkbare regels gelden bij wedstrijden. “Die worden wel steeds moeilijker om te organiseren. Je hebt diverse vergunningen nodig en met teams door bossen lopen, kan niet overal meer. Dat is wel jammer.”
Laagdrempelig
Ze willen overigens kijken of volgend jaar in Bronckhorst een wedstrijd georganiseerd kan worden. “De omgeving leent zich er voor. We hebben mountainbikeroutes, het Grote Veld om hard te lopen, de Berkel en de IJssel zijn in de buurt om te peddelen of te zwemmen.”
Wie wil instappen in adventure race hoeft niks ingewikkelds te doen, zegt Mike. “Je kunt je gewoon inschrijven voor een wedstrijd. Het klinkt misschien niet zo, maar het is heel laagdrempelig. Wedstrijden zijn er al vanaf 5 uur en de deelnemers vormen een fijne gemeenschap. Het gaat ze niet om punten halen maar om buiten zijn en met elkaar bijzondere avonturen beleven.”
adventureracen.nl