[Vorden]
Onvermoeibaar stopte Willemijn Colenbrander bedelbriefjes in brievenbussen. Het houten kunstwerk dat Floris Brasser schetste, moest en zou er komen. Bilders Folly heet het. Bilders, de Baakse Beek, klimmende kinderen, rustende ouderen; het komt allemaal samen bij het Komvonder. Mede dankzij crowdfunding is Vorden een kunstwerk rijker.
Tekst en Foto’s: Feikje Breimer
Vijf boomstammen met sensuele uitstulpingen. Traptreden, bankplanken en een poortbalk. Passanten hangen, klimmen en zitten tijdelijk in het kunstwerk waar ze op die manier even onderdeel van uitmaken. Floris Brasser zocht lang naar vijf geschikte boomstammen voor zijn kunstwerk. Het werd acacia, duurzaam Nederlands hout. Zorgvuldig van schors ontdaan en geschuurd tot het aaibaar oogt. Floris wijst naar de verbindingsbalk hoog tussen twee stammen. “Er was direct iemand die zich afvroeg wat die balk in mijn kunstwerk betekent. Dat is heel eenvoudig; een poort! Wat hier staat is oersimpel, maar wél van alle kanten anders.”
Brug slaan
Willemijn knikt en legt direct nog een andere verbinding. “Dit is kunst in de openbare ruimte, je ziet het als het ware toevallig. Als je je afvraagt wat die rare balk daar nu doet heb je wél gekeken. Dat slaat ook weer een brug!”
Bilders Folly is geen toevallig kunstwerk, het staat niet voor niets aan het begin en aan het einde van de Bilderswandelroute. Een route van zestien kilometer door de bossen en landerijen en langs de kastelen waar de 19e-eeuwse romantische landschapsschilder J.W. Bilders zijn mooiste schilderijen maakte. Floris werkt ruim dertig jaar in zijn atelier in de bossen van Vorden. Hij dacht van zichzelf dat hij geen romanticus was maar voelt zich wel verbonden met de locaties van Bilders. “De onlanden bestonden toen nog, Bilders schilderde tussen 1868 en 1879 wat er nog was. Door het graven van de Veengoot verloor de Baakse Beek zijn kracht. Alleen op zijn schilderijen staan nog koeien tot hun knieën in het water. Tot mijn verrassing merkte ik dat de locaties van Bilders mij inspireren.” Floris maakt een weids gebaar rond Bilders Folly. “Wat hier nu gebeurt is hercreëren en recreëren. Een folly staat voor gekkigheid, een onzinnig en nutteloos architectonisch werk. De naam van het kunstwerk verbindt zo het heden met het verleden.”
Verbinding
Twee meisjes balanceren intussen op de treden van het kunstwerk. In de ene hand een ijsje, in de andere hand hun mobieltje. Een oppas komt aangefietst met twee kinderen. Ze zetten hun fiets aan de kant en klimmen direct in de hoogste paal. Willemijn houdt haar adem in. Even later klautert de jongen zelfverzekerd naar beneden. Floris geniet zichtbaar van het effect dat zijn kunstwerk heeft op voorbijgangers. “Ik was nog maar net klaar met de opbouw, ik ging een frietje halen om dat hier op te eten. Toen ik terug kwam, klommen er al kinderen op de treden. Een oude man zei: ‘Als ik jong was, was ik ook omhoog geklommen!’ Zo identificeer je je als oudere met de jeugd, ook dat verbindt.”
“Dit is trouwens absoluut geen speeltoestel!” benadrukt Willemijn, “Dit is een verblijfsplek voor jong en oud. Floris is heel goed in staat om kunst te maken die letterlijk toegankelijk is voor mensen. Je kunt dit aanraken, er verbinding mee aangaan, er onderdoor en doorheen lopen. Onder een deel van de stammen ligt los zand, wanneer je naar beneden springt, maak je een zachte landing.”