[Vierakker]
Pas drie jaar terug stapte hij voor het eerst achter het stuur van een rallywagen. De nu 25-jarige Yannick Vrielink uit Vierakker was lang een wielerbelofte, maar blijkt ook in de auto een groot talent. Vorige maand won hij het Nederlands kampioenschap rally.
Tekst: Luuk Stam Foto: Luuk Stam
Hij is enorm competitief, wil altijd winnen. Of toch in ieder geval om de bovenste plaatsen meedoen. Zo was het al toen hij in zijn jongere jeugd wedstrijden fietste, zo is het nu als rallycoureur. In deze sport begon Vrielink aanvankelijk als navigator, maar al snel bleek hij gemotiveerder dan de rijder naast hem. “Ik wilde meer doorzetten, later remmen, harder door de bochten”, vertelt de twintiger. “Dat werkte niet samen. Als je er voor je gevoel niet alles uit kunt halen wat erin zit, houdt het voor mij op. Hij vond het hard zat, ik wist dat er meer kon.”
Dat bewijs heeft Vrielink inmiddels wel geleverd. In 2021 kroop hij zelf achter het stuur van een Peugeot 206, een jaar later verruilde hij die auto voor een Toyota Yaris en vanaf dat moment raast hij als een komeet over de veelal onverharde wegen tijdens de nationale rally’s. Het leidde in oktober tot zijn eerste titel in het Nederlands kampioenschap. En passant pakte de coureur ook de titels in de Toyota Yaris Challenge en de Junior Cup mee. Kortom: er was alle reden voor een feestje tijdens de Twente Rally, die het seizoen dit jaar afsloot.
Stap vooruit
In en rondom het Overijsselse Hengelo eindigde de man uit Vierakker – hij woont op de grens met Zutphen – als negende in het algemeen klassement, waarbij ook de auto’s in het Open Nederlands kampioenschap (ONK) meerijden. Dit zijn de zogeheten Rally 2- en R5-auto’s, die lichter en sneller zijn. Alle andere auto’s strijden in het NK, waarin Vrielink voor het eerst in zijn nog maar korte carrière de titel pakte. “Dit was het hoofddoel dit seizoen, super vet dat het gelukt is”, reageerde de coureur na afloop. Vorig jaar eindigde hij in het NK als vierde. “Dat we nóg een stap vooruit hebben kunnen zetten, daar zijn we heel blij mee.”
Omdat de Drenthe Rally – normaliter de afsluiter van het seizoen – dit jaar geschrapt is, heeft Vrielink nu de tijd om de balans op te maken. Tijd ook om weer even stil te staan bij de omslag die hij heeft gemaakt. Nog niet zo lang geleden streefde hij zijn ambities na als wielrenner. “Dat ging ook steeds beter”, aldus de kersverse rallykampioen, die in 2019 zijn laatste wedstrijd fietste. “Maar wel in de subtop. Om in het fietsen de échte top van Nederland te halen, daar was ik simpelweg niet goed genoeg voor. Dan kom je op zo’n leeftijd dat je gaat nadenken over je toekomst, over maandelijks rond kunnen komen, iets opbouwen.”
Dakwerkbedrijf
Met het fietsen zou dat niet lukken, zo was de inschatting. En dus besloot Vrielink te stoppen. Sindsdien werkt hij fulltime in het dakwerkbedrijf van zijn ouders in Vorden, met de intentie om dat ooit over te nemen. Daarnaast zocht hij naar een nieuwe uitlaatklep. Dat hij die vond in de rallysport, kwam niet helemaal als een verrassing. “Het is altijd al een droom geweest om iets te doen in deze sport”, klinkt het. “Als klein jochie ging ik al met mijn vader naar de Hellendoorn-rally. Nu dacht ik van: hoe kan ik er zo dicht mogelijk bij komen? Als monteur? Dat zit niet in me. Ik dacht: dan als navigator. Daarvoor heb ik m’n licentie gehaald. Van dichtbij heb ik alles mogen leren.”
In de stilte van de coronaperiode ontstond vervolgens het plan om een eigen auto te kopen, zelf te gaan rijden. En hoewel het voor een buitenstaander een compleet andere sport lijkt, komen heel wat vaardigheden uit het fietsen nu goed van pas in de auto. “Van kleins af aan heb ik geleerd om lijnen te rijden”, verklaart Vrielink, die naast het wielrennen ook veel aan veldrijden deed. “En op het onverharde is de beste manier om een bocht te nemen niet standaard buiten-binnen-buiten. Afhankelijk van waar je de meeste grip hebt, kan het zomaar zijn dat je later of juist eerder moet insturen. Blijkbaar kan ik daar goed mijn weg in vinden.”
Adrenaline
Dat de Achterhoeker in de rallysport al zo snel om de winst kan meedoen, geeft een boost die hij naar eigen zeggen ook nodig heeft. “Voor sommigen maakt het geen verschil of ze tiende, twintigste of dertigste worden, die vinden het gewoon leuk”, stelt hij. “Ik vind het ook hartstikke leuk, maar voor mij moet er wel een prestatie tegenover staan.”
Toch geeft het rijden an sich Vrielink zeker een kick. “Die snelheid en het zó verschrikkelijk laat remmen, natuurlijk zorgt dat voor adrenaline. Veel mensen vinden 120, 130 kilometer per uur op de snelweg al hard. Wij rijden met 190 over 60-wegen, over landweggetjes van anderhalve auto breed. Daar komt wel even wat anders bij kijken. In je hoofd moet je súperscherp zijn. Er is geen ruimte voor een foutje.”
Foutjes maakte hij dit jaar niet of nauwelijks en ook de auto deed het goed, Vrielink kijkt terug op een seizoen zonder noemenswaardige problemen. Stiekem droomt hij van een stapje hoger, al hangt daar een flink kostenplaatje aan. “En ik ben heel blij met wat we nu dankzij onze sponsoren al kunnen doen”, zegt de nieuwbakken kampioen, die ook trots is op het team dat zich in korte tijd om hem heen heeft gevormd: “Zij maken de auto iedere keer weer perfect voor elkaar. Dat ik dat nu met deze titel heb kunnen belonen, is helemaal geweldig.”