[Hoog-Keppel]
“Veranderingen zijn echt mogelijk, daar geloof ik in. Wanneer we andere mensen mee kunnen krijgen met de juiste argumenten, enthousiasme en motivatie lukt het om het systeem te veranderen. Met een groepje gelijkgestemden een rimpeling teweegbrengen waardoor niet winst maar welzijn voorop komt te staan.” Danielle van de Weerd besloot vijf jaar geleden dat als ze zich zo’n zorgen maakte over de planeet ze dan ook iets moest gaan doen. Tot half maart dit jaar bestond haar werkweek hoofdzakelijk uit het vertalen van Franstalige teksten, inmiddels is ze statenlid voor de Partij voor de Dieren in de Provincie Gelderland.
Tekst en Foto: Feikje Breimer
“Wat heb je straks aan je geld wanneer je leefomgeving kapot is?”, vraagt Danielle zich hardop af. “In Nederland staan de economische belangen op één, terwijl een gezonde leefomgeving en welzijn van mens en dier natuurlijk veel belangrijker zijn. Ik denk daar al van kinds af aan over na, maar toen ik in 2017 het boek De kanarie in de kolenmijn van Marianne Thieme en Ewald Engelen las, dacht ik: ‘Dit is het helemaal!’ Ik verdiepte mij meer en meer in dierenleed en bio-industrie en ging eens kijken bij de Werkgroep Achterhoek van de Partij voor de Dieren. Het klikte meteen.” Vorig jaar besloot Danielle samen met twee partijgenoten ook een werkgroep op te richten voor de gemeente Bronckhorst waar ze inmiddels vijftien jaar woont met man en drie kinderen. Met de leden van de twee werkgroepen organiseerde ze verschillende keren een Partij voor de Dierencafé. Daarnaast gaan ze op bezoek bij instellingen en organisaties die laten zien dat een andere aanpak mogelijk is en niet ten koste hoeft te gaan van mens of dier. Tijdens de cursussen die ze voor de Partij voor de Dieren volgde, kon ze ervaren of het gedachtengoed van deze partij voldoende bij haar past. “Wat mij aanspreekt is dat we echt voor het algemeen belang gaan, we sluiten niemand uit. Ook dieren niet, het gaat ons om alles wat leeft. Wanneer je opstaat voor je idealen, dan roept dat respect op.”
Faunadebat met jagers
In maart vorig jaar besloot Danielle zich kandidaat te stellen voor de Provinciale Statenverkiezingen in Gelderland. Tijdens de verkiezingscampagne deed ze namens de Partij voor de Dieren mee aan het Faunadebat. Na afloop deelde de fractie Gelderland de beelden van haar eerste publieke optreden voor de camera. In een zaal vol jagers legde zij uit hoe volgens haar partij in Nederland met dieren en dierenwelzijn wordt omgegaan. Niet de wolf of de vos is de grootste jager, maar de mens. Volgens cijfers van het Centraal Bureau voor de Statistiek gaan er dagelijks 1,7 miljoen dieren naar de slacht. Jagers doden in Nederland gemiddeld per dag meer dieren dan de wolf in een heel jaar. “Laat de jacht over aan roofdieren”, riep Danielle de aanwezigen op. “Van tevoren was ik niet bang, maar wel zenuwachtig. Toen ik de kandidaten van andere politieke partijen dieronvriendelijke zaken hoorde beweren, was ik zo verontwaardigd dat de zenuwen ineens weg waren.”
Oplossingen
“De Provinciale Staten hebben veel zeggenschap over hoe we omgaan met natuur en landbouw in Gelderland. Dat moet echt anders. Kortere ketens met lokaal geproduceerd voedsel dat boeren met respect voor de natuur produceren zodat de natuur weer op orde komt. Bij deze manier van werken zijn er niet minder boeren maar juist meer boeren nodig. Het levert stikstofruimte op voor betaalbare woningen en we blijven de beschikking houden over voldoende schoon drinkwater. Uiteraard moet het rijk gezond eten goedkoper maken en samen met de provincies betaalbaar openbaar vervoer beschikbaar houden. Ook is de Partij voor de Dieren voorstander van het basisinkomen voor iedereen waarbij we alle toeslagen afschaffen. En verklein ook de afstand tussen politiek en de regio, de weerstand tegen Den Haag wordt steeds groter. Wanneer je lokaal zaken oppakt met échte inspraak lukt dat veel beter.”
Biologische akkerbouw
Danielle vindt zichzelf genuanceerd én activistisch, maar houdt er niet van om direct op de persoon te spelen. “Het gaat er niet om om elkaar persoonlijk de maat te nemen, maar ik zet mij in om veranderingen in de politiek op gang te brengen die goed zijn voor iedereen. De Partij voor de Dieren is er niet op uit om mensen iets af te nemen, maar juist om ervoor te zorgen dat iedereen er straks wel bij vaart; mens én dier. Op dit moment leeft 50% van de Nederlandse boeren onder de armoedegrens. Het systeem waarin zij moeten functioneren is onhoudbaar. Tijdens één van de café’s in aanloop naar de verkiezingen hebben we een biologische akkerbouwster uitgenodigd om haar verhaal te vertellen. Op deze avond kwamen ook reguliere boeren om zich te laten informeren. Zelfs als je niet met heel veel mensen bent, kun je veel voor elkaar krijgen. De mensen die streden voor vrouwenkiesrecht werden ook als extreem afgeschilderd. Maar ze hebben het wel voor elkaar gekregen.”
Voorkeursstemmen
Danielle van de Weerd stond als derde op de lijst voor de Partij voor de Dieren voor de Statenverkiezingen, de partij haalde nét de drie zetels niet. Dankzij het grote aantal voorkeurstemmen werd Danielle alsnog verkozen. Een maand later hield ze haar maidenspeech tijdens een spoeddebat over de wolf. Daar herhaalde ze ferm het standpunt van de Partij voor de Dieren; niet de wolf is de boosdoener. Het is de mens die zijn omgeving in gevaar brengt.