[Bronkhorst]
“Het valt mij direct op of een sieraad iets doet voor iemand, daarom ga ik ook graag in gesprek met klanten. Dat zal ik gaan missen!” Robert Pieter Alofsen gaat met pensioen, nog een paar maanden uitverkoop in Bronkhorst en dan valt het doek voor zijn winkel. Maar of dat echt het einde is?
Tekst: Feikje Breimer Foto’s: Guido Pelgrim
Fier wappert de regenboogvlag in de tuin voor het monumentale pand aan de Boterstraat. Voor Robert Pieter is dat meer dan een LHBTI-vlag. “Voor mij staat de regenboogvlag voor verbinding, open staan voor anderen en acceptatie van verschillen. Ik heb lang gezocht naar wat ik wilde doen in het leven. Ik heb biologie en scheikunde gestudeerd aan de VU in Amsterdam, heb in Berlijn gewoond, ben botanisch analist, was leraar op een basisschool, was hoofd administratie aan de optiebeurs voor een bank en wist op een gegeven moment heel zeker dat ik zelfstandig wilde werken. Eigen baas zijn is voor mij heel belangrijk en aangezien ik zowel van planten als van glitter houd, besloot ik een opleiding tot edelsmid te volgen.” Een gestileerde bloem als reversspeld was het eerste ontwerp dat hij daadwerkelijk uitvoerde in zilver met een enkele zwarte edelsteen. “Zwarte opaal is mijn groen”, verklaart Robert Pieter. “Zie je hoe mooi het groen weerschijnt tussen het zwart?”
Robijnen
In één van de vitrines in zijn winkel wijst Robert Pieter een collier aan dat bestaat uit gouden bloemblaadjes waarin de bloemhartjes bestaan uit robijnen. In veel van zijn sieraden komt op de één of andere manier de botanische achtergrond van Robert Pieter tot uitdrukking. “Een belangrijke inspirator voor mij is de Franse edelsmid en glaskunstenaar Lalique. Zijn bloemfiguren en gestileerde libellen vind ik prachtig. Het is heerlijk om al die kleine bloemblaadjes te maken en dan hier een edelsteen en daar een sprankeltje diamant. Niet te groot, maar precies groot genoeg om het licht te vangen.”
Ruim twintig jaar geleden kocht de edelsmid de middeleeuwse stadsboerderij aan het einde van de Boterstraat. De perfecte plek voor zijn atelier waar hij aan zijn ontwerpen werkt. Voor zijn klanten een bijzondere locatie om precies het juiste sieraad te vinden of te laten ontwerpen. “Wat de kleur en de energie van edelstenen voor je kunnen doen. Ik voel en zie scherp, ik luister en heb vaak diepe gesprekken. Daar bouw je iets intiems mee op. Waar ik ontzettend van kan genieten, is wanneer een verliefde man iets moois voor zijn partner zoekt en degene waar het voor bedoeld is dit ook kan accepteren.” Robert Pieter loopt naar een andere vitrine en pakt een rechthoekige hanger op. Mat goud met daarin ebbenhout en een natuurlijk gekristalliseerde robijn vormen als het ware een poort. “Dit is een voorbeeld van de moderne sieraden die ik maak”, legt hij uit. “Voor mij symboliseren deze hangers de poort van de ziel, niet alleen naar buiten maar ook naar binnen. Ik varieer hierbij graag met verschillende edelmetalen, natuurlijke materialen en wat ruwere edelstenen. Met de speciale bajonetsluiting kunnen ze ook als broche gedragen worden.”
Bajonetsluiting
In de loop van de jaren is de bajonetsluiting een specialiteit van Robert Pieter geworden. Regelmatig brengen klanten oude sieraden mee. Gevonden in de juwelenkist van moeder na haar overlijden of een oma die haar kleindochter graag de bijzondere broche als erfstuk gunt. “Het is jammer wanneer dergelijke bijzondere stukken in de kast verdwijnen en daarvoor pas ik de bajonetsluiting toe, die is ontwikkeld in Duitsland. Je kunt met de bajonetsluiting de broche als sluiting vooraan aan een collier dragen.”
Opruiming
Robert Pieter stopt met zijn winkel en wil zijn voorraad sieraden opruimen. Hij heeft het drastische besluit genomen om alle sieraden uit de winkel met vijftig procent korting te verkopen. “Dan nog schrikken mensen die mijn werk niet kennen weleens van de prijs. Niet iedereen kan zich een sieraad van duizenden euro’s veroorloven. Maar voor enkele tientjes zijn er wel de armbanden van halfedelstenen. Uiteindelijk is er voor iedere portemonnee hier wel iets te vinden. Als dan straks de winkelvoorraad weg is, heb ik eindelijk de tijd om die stapel boeken te lezen waar ik maar niet aan toekom. En inderdaad, helemaal stoppen met ontwerpen wil ik niet. Afscheid nemen van mijn klanten en de bijzondere gesprekken mis ik liever ook niet. Misschien dat ik als galerie verder ga. Ik zie het al helemaal voor mij. De eerste tentoonstelling met mijn werk geïnspireerd op Lalique. Hoe mooi is dat?”